«Έχουμε φωνή που θα ακουστεί και μέσα από τις μάσκες μας» αναφέρει στην ανακοίνωσή της η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία και προσθέτει:
«Το σημερινό ύψος των Δημόσιων Δαπανών (4,7% του ΑΕΠ) συγκρίνεται μόνο με τριτοκοσμικές χώρες. Η Δημόσια Υγεία θα φτιάξει μόνο με την σταδιακή αύξηση του στο μέσο όρο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (7,5% ΑΕΠ). Χρειάζεται ετήσιο πρόγραμμα μόνιμων προσλήψεων 3000-4000 κατ’ έτος ώστε να καλύπτει τις 1.500 αποχωρήσεις που γίνονται ετησίως και σταδιακά να μειώνονται οι κενές οργανικές θέσεις».
Η ΠΟΕΔΗΝ ζητά, μεταξύ άλλων, «μονιμοποίηση όλων των έκτακτων υπαλλήλων, εκδίωξη όλων των εργολάβων, παράταση συμβάσεων των υπηρετούντων με ατομικές συμβάσεις εργασίας στις υποστηρικτικές υπηρεσίες και νέο θεσμικό πλαίσιο που θα εξασφαλίζει τη δουλειά των υπηρετούντων».
Συμ-βολική η ανταπόκριση της Πολιτείας
Όμως, όπως όλα δείχνουν το χειροκρότημα δεν ήταν απλώς συμ-βολικό, ήταν και βολικό, καθώς έτσι δεν χρειάστηκε να ικανοποιηθούν από την Πολιτεία τα στοιχειώδη εργασιακά τους αιτήματα. Αιτήματα που πολλές φορές, δεν είχαν να κάνουν με τους ίδιους, αλλά με ελλείψεις του ΕΣΥ, ελλείψεις με τις οποίες ήρθαν αντιμέτωποι και δεν αποδείχθηκαν μοιραίες.
