Η Αγγελική Αδαμοπούλου είναι από τις νέες, δυναμικές παρουσίες στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Βουλευτής με τον ΜέΡΑ25, κοινοβουλευτική εκπρόσωπος, υπεύθυνη του τομέα δικαιοσύνης και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, νομικός στο επάγγελμα, με εμπειρία στο προσφυγικό και σημαντική κοινωνική δράση. Μιλήσαμε μαζί της για την δίκη της Χρυσής Αυγής και την ακροδεξιά, για τα φαινόμενα βίας και αυθαιρεσίας στην ελληνική αστυνομία, για το νέο περιβάλλον στην εργασία και τα εργασιακά δικαιώματα, αλλά και για το προσφυγικό, ένα ζήτημα που βρίσκεται καθημερινά ψηλά στην ελληνική και ευρωπαϊκή ατζέντα τα τελευταία χρόνια.
Συνέντευξη στον Δημήτρη Ραπίδη.
«Το αυγό του φιδιού εκκολάπτεται ακόμη σε Ελλάδα και Ευρώπη»
«Σε σχέση με την απόφαση στη δίκη της Χρυσής Αυγής, χαιρόμαστε που τα μέλη της θα εκτίσουν κανονικά τις ποινές τους. Το πολύ θετικό είναι ότι αυτή η οργάνωση έχει πάψει να αποτελεί ένα πολιτικό μόρφωμα με φωνή στη Βουλή. Είναι πλέον μια εγκληματική οργάνωση του κοινού ποινικού δικαίου και αυτό σίγουρα καθιστά την απόφαση, μια απόφαση με μεγάλη ιστορική σημασία και βαρύτητα».
Πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα, η κα Αδαμοπούλου υπογράμμισε ότι μπορεί η ιστορική αυτή δίκη να ολοκληρώθηκε, αλλά ότι «από εκεί και πέρα θα πρέπει να αναζητήσουμε τα αιτία που οδήγησαν ένα κομμάτι του πληθυσμού να εμπιστευθεί αυτή την οργάνωση κάποια στιγμή και να αναγνωρίσει στο πρόσωπο της έναν, υποτίθεται, ‘εθνικό σωτήρα’».
Η βουλευτής του ΜέΡΑ25 έθεσε ως κυρίαρχες αιτίες της ανόδου της Χρυσής Αυγής και της ένταξής της στη Βουλή τις «κοινωνικές ανισότητες, τη φτωχοποίηση των μνημονίων και τη σκληρή λιτότητα, την απογοήτευση από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του μνημονιακού τόξου που πρόδωσαν τον λαό και τις αξιώσεις που είχε, συμπεριλαμβανομένων και των κυβερνήσεων του αριστερού τόξου».
Για τον εάν έχουμε τελειώσει με τον φασισμό, η κα Αδαμοπούλου τόνισε ότι «δεν έχουμε τελειώσει, το αυγό του φιδιού εκκολάπτεται ακόμη σε Ελλάδα και Ευρώπη», προσθέτοντας ότι «στην κυβέρνηση παρατηρούμε κάποια ακροδεξιά στοιχεία, καθώς υπάρχουν βουλευτές που εκφράζονται με μια ρητορική ακόμη και ρατσιστική κατά των μεταναστών και των προσφύγων».
Συμπλήρωσε επίσης ότι υπάρχει υποκρισία μετά την έκδοση της απόφασης, διότι, όπως τόνισε, «όλα αυτά τα χρόνια υπήρξαν φωνές ακροδεξιές οι οποίες ‘ξέπλεναν’ τη Χρυσή Αυγή και τώρα υποτίθεται ότι υπερασπίζονται τη δημοκρατία».
«Η δημοκρατική μεταρρύθμιση του αστυνομικού σώματος έχει αργήσει δεκαετίες»
Για το ζήτημα της δημοκρατικής μεταρρύθμισης της αστυνομίας, η κα Αδαμοπούλου ήταν επίσης ξεκάθαρη: «Η δημοκρατική μεταρρύθμιση του αστυνομικού σώματος είναι κάτι που έπρεπε να γίνει εδώ και πολλές δεκαετίες, έχουμε ήδη αργήσει. Η αστυνομική βία και αυθαιρεσία διαιωνίζονται όσο τα όργανα που αυθαιρετούν παραμένουν ατιμώρητα».
Στο ίδιο πνεύμα, συμφώνησε με τη δήλωση του Θανάση Καμπαγιάννη, συνήγορου πολιτικής αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής, ο οποίος είχε δηλώσει δημοσίως ότι η αστυνομία δεν μπορεί να αυτοκαθαρθεί και πως για να γίνει αυτό θα πρέπει να υπάρξουν πρωτίστως εισαγγελικές παρεμβάσεις και ποινικές διώξεις.
«Με προβληματίζει ότι μέχρι σήμερα η δικαιοσύνη αδρανεί. Θα πρέπει επίσης να κινούνται πειθαρχικές διώξεις με ΕΔΕ, γιατί όταν το αστυνομικό όργανο δεν φοβάται ότι θα χάσει τη δουλειά του, όταν ασκεί βία ή αυθαιρετεί, εννοείται ότι θα διαιωνίζεται αυτή τη λογική της αυθαιρεσίας και της βίας», τόνισε η βουλευτής του ΜέΡΑ25.
«Η ευθύνη είναι της πολιτικής ηγεσίας που προσπαθεί να εργαλειοποιεί και να χειραγωγεί την αστυνομία για να επιβάλλει την ιδεολογία και τις πολιτικές της και αυτό το βλέπουμε να γίνεται και επί του παρόντος», τόνισε η κα Αδαμοπούλου, αναφερόμενη επίσης και στο σχέδιο νόμου που ψηφίσθηκε το καλοκαίρι για τις υπαίθριες συναθροίσεις, για το οποίο δήλωσε ότι είναι «ένα σχέδιο νόμου που κινείται στα όρια του αυταρχισμού και της παραβίασης του δικαιώματος στις διαδηλώσεις».
«Απαιτείται κατάλληλη εκπαίδευση, ψυχολογική στήριξη και κατάρτιση των αστυνομικών οργάνων, ώστε να ανταποκρίνονται στα καθήκοντά τους μέσα σε δημοκρατικά πλαίσια», πρόσθεσε επίσης.
Διάλογος για το μέλλον της εργασίας. Είναι εφικτός;
Ένα ακόμη φλέγον θέμα που συζητήσαμε με την κα Αδαμοπούλου ήταν εκείνο της εργασίας και του νέου περιβάλλοντος που φαίνεται να διαμορφώνει η πανδημία του κορονοϊού και οι δυσκολίες που προκύπτουν σε ένα περιβάλλον υγειονομικής κρίσης. Μπορούμε να έχουμε και στη χώρα μας ένα δημόσιο διάλογο για το μέλλον της εργασίας, όπως συμβαίνει σε πολλές χώρες της ΕΕ;
«Τα μέχρι τώρα πεπραγμένα της κυβέρνησης δείχνουν ότι είναι ανέφικτος ένας τέτοιος διάλογος εδώ στην Ελλάδα. Κι αυτό γιατί, ήδη προ κορονοϊού, από την αρχή της διακυβέρνησής της, η ΝΔ έδειξε το νεοφιλελεύθερο πρόσωπό της. Η κυβέρνηση ακολουθεί τις επιταγές μιας τοξικής ολιγαρχίας, προχωρώντας σε αντεργατικές μεθοδεύσεις, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, πλήρη φαλκίδευση των εργασιακών δικαιωμάτων, με τον κορωνοϊό να εργαλειοποιείται ,ώστε σε συνδυασμό με την βαθειά κρίση και ύφεση να καθιερωθούν σταδιακά νέες μορφές εργασίας, πιο ευέλικτες».
Μια τέτοια μορφή, προσθέτει η κα Αδαμοπούλου, είναι η τηλεργασία, η οποία πρακτικά καταργεί θέσεις εργασίας από την μια, από την άλλη καθιερώνεται μια μορφή εργασίας όπου ο εργαζόμενος δεν έχει συγκεκριμένο ωράριο και είναι ανά πάσα στιγμή διαθέσιμος.
«Η έκθεση Πισσαρίδη μιλάει επίσης για μείωση του μισθολογικού κόστους κατόπιν αιτήματος του ΣΕΒ, με την κυβέρνηση να έρχεται να νομοθετεί την απλήρωτη εργασία και την απλήρωτη υπερωρία, με τους εργαζόμενους να δουλεύουν παραπάνω, αλλά να πληρώνονται λιγότερο. Την ίδια στιγμή στην Ευρώπη ακούμε να προσπαθούν να χαλαρώσουν τα αυστηρά δημοσιονομικά πλαίσια και να προσπαθούν να μειώσουν το ημερήσιο ωράριο, καθιερώνοντας το 7ωρο και τον κοινωνικό μισθό, και στην Ελλάδα αντίθετα βλέπουμε να προωθούνται τελείως αντεργατικά μέτρα. Δεν συμβαδίζουμε με τις εξελίξεις, αλλά τρέχουμε πίσω από αυτές», συμπλήρωσε η κα Αδαμοπούλου.
«Ακροδεξιές φωνές στην κυβέρνηση που μιλούν για ξερονήσια για τους πρόσφυγες»
Αφήνοντας τα θέμα της εργασίας, περάσαμε στο προσφυγικό, για το οποίο η κα Αδαμοπούλου δεν μασάει τα λόγια της, έχοντας και σχετική επαγγελματική εμπειρία στο θέμα τα τελευταία χρόνια, εργαζόμενη σε ΜΚΟ που δραστηριοποιείται στο πεδίο του προσφυγικού και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
«Η μέχρι τώρα διαχείριση του προσφυγικού από την κυβέρνηση ΝΔ είναι μη ανθρωπιστική. Κινείται σε ένα πλαίσιο νεοφιλελεύθερο, σχεδόν ρατσιστικό, διότι όταν υιοθετεί πολιτικές παράνομων επαναπροωθήσεων, όταν προχωρά σε κλειστά κέντρα κράτησης, σε δομές εγκλωβισμού δηλαδή των ανθρώπων σε κλειστές δομές, που εν μέσω πανδημίας μπορούν να μετατραπούν και σε υγειονομικές ‘βόμβες’, υιοθετεί ένα πρόσωπο και πρακτικές που παραβιάζουν τις διεθνείς συνθήκες. Η κυβέρνηση είναι ακατάλληλη και απροετοίμαστη για να αντιμετωπίσει το προσφυγικό μέσα σε ένα ανθρωπιστικό πλαίσιο, ακολουθώντας αδιέξοδες πολιτικές».
Στο ερώτημα εάν μπορεί να αλλάξει κατεύθυνση η κυβέρνηση και σε ποιο επίπεδο θα έπρεπε να πιέσει τους εταίρους μας στην ΕΕ, η βουλευτής του ΜέΡΑ25 ξεκαθάρισε ότι για να αλλάξει κατεύθυνση στο προσφυγικό, θα πρέπει να αλλάξει την ρητορική και την ιδεολογία της.
«Έχουμε ακροδεξιές φωνές στην κυβέρνηση που μιλούν για ξερονήσια για τους πρόσφυγες, φωνές που ‘χαϊδεύουν’ τα αυτιά ενός ακροδεξιού κοινού».
Υπογράμμισε ακόμα ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να επωμισθεί όλο το βάρος του προσφυγικού και πρέπει να πιέσει για να εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα μετεγκατάστασης με ισοκατανομή των αιτούντων άσυλο κατ’αναλογία πληθυσμού, να υπάρξει ευρωπαϊκή αλληλεγγύη διότι αυτό επιβάλλουν και οι διεθνείς κανόνες.
«Δεν πρέπει επίσης να είμαστε παρατηρητές της πολιτικής του Ερντογάν, ο οποίος έχει εργαλειοποιήσει το προσφυγικό για να μπορεί να προωθεί τις γεωστρατηγικές βλέψεις του. Την ίδια στιγμή όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε και τα αιτία που έχουν οδηγήσει αυτούς τους ανθρώπους στο να φεύγουν από την πατρίδα τους, την εμπόλεμη κατάσταση, τα οικονομικά προβλήματα, τις διώξεις. Εάν δεν εξαλειφθούν αυτά τα αίτια, το προσφυγικό θα εντείνεται όλο και περισσότερο», συμπλήρωσε η κα Αδαμοπούλου.
