“Ήμασταν αποφασισμένες να σηκώσουμε την ελληνική σημαία ψηλά. Τα χρυσά μετάλλια στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην Οσάκα τον Οκτώβριο του 1999 είχαν δημιουργήσει μεγάλες προσδοκίες στους άλλους και τεράστια ευθύνη σ’ εμάς. Πηγαίναμε στο Σίδνεϊ ως παγκόσμιες πρωταθλήτριες, κι όλοι περίμεναν να πάρουμε το χρυσό. Με εξαίρεση τους ίδιους τους αθλητές, κανείς άλλος δεν είναι σε θέση να καταλάβει το βάρος που μπορεί να δημιουργήσει αυτή η πίεση. Ένα βάρος που αν δεν το διαχειριστείς σωστά, μπορεί να σε καταστρέψει. Μη θεωρείτε τυχαίο το γεγονός ότι ενώ πολλοί αθλητές έχουν κατακτήσει τα πάντα σε παγκόσμιο και ευρωπαϊκό επίπεδο, όταν πηγαίνουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες ‘λυγίζουν’ από το βάρος της πίεσης. Είναι πολύ δύσκολο να αντέξεις. Εμείς, παρά το νεαρό της ηλικίας μας, γνωρίζαμε πώς να διαχειριστούμε την κατάσταση”.
Αυτά και πολλά άλλα ενδιαφέροντα γράφει η Άννα Αϊνδιλή, πρώην αθλήτρια της ρυθμικής γυμναστικής, χάλκινη Ολυμπιονίκης με την Εθνική Ομάδα Ανσάμπλ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ, το 2000. Μοιράζεται τις ιστορίες της από την πλούσια σε διακρίσεις, αγωνίες και προκλήσεις καριέρα στο Athlete Stories. Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.
