«Δεν γκρέμισα παράγκες, μάζεψα σκουπίδια» ήταν η απάντηση του αντιδημάρχου Τεχνικών Υπηρεσιών Τάσου Παπαδόπουλου για την ισοπέδωση των σπιτιών – Ακόμη και πάνω από τα κατοικίδιά τους πέρασαν οι μπουλντόζες, καταγγέλλει η διευθύντρια του 7ου Δημοτικού Σχολείου Ματίνα Βαβούλη
«Πάνω στα ξύλα από τα γκρεμισμένα τους παραπήγματα έχουν βάλει ένα σεντόνι για τον ήλιο και από κάτω βάζουν τα μωρά τους για να κοιμούνται». Αυτή είναι μία από τις εικόνες που αντικρίζει κανείς εδώ και λίγες ημέρες στον καταυλισμό των Ρομά στη Νέα Ζωή Ασπροπύργου. Ο λόγος; Η απροειδοποίητη κατεδάφιση των παραπηγμάτων στα οποία ζουν εδώ και δεκάδες χρόνια από τη δημοτική αρχή.
Ισοπέδωσαν τα καταλύματα με τα πράγματά τους μέσα
Στις αρχές της περασμένης εβδομάδας, οι κάτοικοι του καταυλισμού ήρθαν αντιμέτωποι με μπουλντόζες και ισχυρές δυνάμεις της αστυνομίας. Μια εικόνα που είχαν ξεχάσει για περισσότερα από είκοσι χρόνια, καθώς παλιότερα στον Ασπρόπυργο, όπως και σε άλλες περιοχές ανά την Ελλάδα όπου ζουν Ρομά, οι δήμοι επιχειρούσαν να τους ξεριζώσουν ισοπεδώνοντας τα σπίτια τους με μπουλντόζες.
«Οι μπουλντόζες ισοπέδωσαν τα παραπήγματα με τα πράγματα των Ρομά μέσα. Με τα ρούχα τους και τις οικοσκευές τους. Δεν έχουν ούτε πιάτο να φάνε. Πλακώσανε τα ρούχα, τις κατσαρόλες, ακόμη και τις γάτες και τα σκυλάκια που φρόντιζαν τα παιδάκια», είναι ακόμη μία εικόνα που μας μεταφέρει από τον καταυλισμό η Ματίνα Βαβούλη, η οποία επισκέφθηκε τον χώρο και είναι διευθύντρια εδώ και πολλά χρόνια στο 7ο Δημοτικό Σχολείο της περιοχής. Ένα σχολείο όπου έχει καταφέρει να πηγαίνουν εκατοντάδες παιδιά Ρομά και έχει αποδείξει στην πράξη ότι η ένταξη είναι εφικτή.
«Αναγκάζονται οι άνθρωποι να κοιμούνται στην ύπαιθρο, σε μια περιοχή που τα ποντίκια είναι μεγαλύτερα από τις γάτες και έμπαιναν στις παράγκες. Σκεφτείτε τι θα γίνει τώρα και πόσο επικίνδυνη είναι η κατάσταση για την υγεία τους, αλλά και γενικότερα για τη δημόσια υγεία» συμπληρώνει.
Δίπλα στη χωματερή, εξαρτώμενοι από τα σκουπίδια
Ο πληθυσμός των Ρομά στην περιοχή ξεπερνά τα 2.500 άτομα. Στην πλειονότητά τους είναι Έλληνες και Αλβανοί, ενώ υπάρχουν και ορισμένοι παλιννοστούντες, όπως και οικονομικοί μετανάστες. Ο λόγος που σχημάτισαν εκεί την παραγκούπολή τους οι Ρομά είναι γιατί δίπλα βρίσκεται η χωματερή των Άνω Λιοσίων. Κάθε μέρα οι Ρομά πηγαίνουν σε αυτήν και με ρίσκο τη ζωή τους ξεδιαλέγουν και μαζεύουν ανακυκλώσιμα υλικά, όπως κουτάκια από αναψυκτικά, για να τα πουλήσουν στη συνέχεια στις εταιρείες ανακύκλωσης που εδρεύουν στην περιοχή. Οι εταιρείες ζυγίζουν τα αντικείμενα που παραλαμβάνουν και ανάλογα με το βάρος πληρώνουν τα αντίστοιχα χρήματα. Η ίδια διαδικασία γίνεται με σίδερα και άλλα υλικά.
Εδώ και λίγες μέρες όμως, εκατοντάδες Ρομά δεν έχουν μόνο ν’ ανέβουν λόφους από σκουπίδια μέσα στη ζέστη για να εξασφαλίσουν το φαγητό τους, αλλά έχουν να κουβαλάνε και το νοητό βάρος της αβεβαιότητας για το πού θα κοιμηθούν το βράδυ. Όσοι από αυτούς δεν έμειναν άστεγοι, ζουν πλέον καθημερινά με την αγωνία ότι μπορεί να είναι οι επόμενοι που θα χάσουν τη στέγη τους. Για την κατεδάφιση των σπιτιών δεν είχε υπάρξει καμία ειδοποίηση.
«Δεν είναι λύση ο διωγμός»
«Ακόμη κι αν ο καταυλισμός ανήκει σε ξένη ιδιοκτησία, καλώς ανήκει, δεν γίνεται όμως να διώξεις έτσι τους ανθρώπους που μένουν εκεί, είτε οι άνθρωποι αυτοί ζουν σε βίλα είτε σε πρόχειρο παράπηγμα από χαρτόνια και νάιλον, χωρίς να έχεις βρει πρώτα χώρο μετεγκατάστασης» σημειώνει η Μ. Βαβούλη.
«Δεν γκρέμισα παράγκες, μάζεψα σκουπίδια» ήταν η απάντηση που πήρε από τον αντιδήμαρχο Τεχνικών Υπηρεσιών Τάσο Παπαδόπουλο για τους λόγους που ισοπεδώθηκαν τα σπίτια. «Είναι σαν να λέει δηλαδή ότι θεωρεί τα σπίτια των ανθρώπων σκουπίδια. ‘Ένα τόνο σκουπίδια που έχουμε γύρω απ’ το σχολείο δεν ήρθες να τα μαζέψεις’ του είπα. ‘Θα ’ρθούμε κι εκεί’ μου απάντησε…».
Την ίδια απάντηση έλαβε από τον αντιδήμαρχο και η Πανελλαδική Συνομοσπονδία Ελλήνων Ρομά «ΕΛΛΑΝ ΠΑΣΣΕ», μέλη και νομικό κλιμάκιο της οποίας πραγματοποίησαν αυτοψία στον καταυλισμό. Με τον κ. αντιδήμαρχο επιχείρησε να μιλήσει και η “Αυγή”, χωρίς ωστόσο αποτέλεσμα, καθώς δεν ανταποκρίθηκε στο αίτημα της εφημερίδας.
Κατεδαφίσεις ενάντια στον νόμο
«Όλες οι πολιτικές που εκπονούνται στην Ευρώπη για τους Ρομά έχουν την κατεύθυνση της ένταξης. Δεν είναι λύση ο διωγμός τους. Δεν είναι λύση η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεν είναι λύση να τους διώξεις από τον Ασπρόπυργο και να πάνε στην Ελευσίνα» δηλώνει στην «Α» ο πρόεδρος της ΕΛΛΑΝ ΠΑΣΣΕ Βασίλης Πάντζος.
Σε χθεσινή ανακοίνωσή της η Συνομοσπονδία αναφέρει ότι η κατεδάφιση στη Νέα Ζωή αποτελεί συνέχεια των πρόσφατων αναγκαστικών εξώσεων στο Πανόραμα του Δήμου Φυλής και επαπειλούμενων κατεδαφίσεων στον Άγιο Κωνσταντίνο του Δήμου Παιανίας. Και σε αυτές τις περιπτώσεις, όπως τονίζει η ΕΛΛΑΝ ΠΑΣΣΕ, δεν υπήρξε καμία προηγούμενη ενημέρωση των Ρομά και καμία μέριμνα μετεγκατάστασής τους ή υποστήριξής τους από την κοινωνική υπηρεσία του δήμου, «καθιστώντας τους έτσι άστεγους και εκτεθειμένους σε κάθε μορφής κινδύνους, αφού οι πληττόμενες οικογένειες, ανάμεσα στις οποίες είναι πολλά παιδιά και ηλικιωμένοι, δεν δύνανται να εγκατασταθούν οπουδήποτε αλλού».
«Οι κατεδαφίσεις που οδηγούν σε αναγκαστικές εξώσεις ευάλωτους πληθυσμούς δεν είναι σύμφωνες με την πάγια ήδη προοδευτική εγχώρια νομολογία, πλήρως εναρμονισμένη με τις επιταγές του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου του Ανθρώπου», σημειώνει η ΕΛΛΑΝ ΠΑΣΣΕ, επικαλούμενη τον περιορισμό του άρθρο 281 Α.Κ (Καταχρηστική άσκηση δικαιώματος)».
«Είναι γεγονός ότι υπάρχουν προβλήματα. Η περιοχή είναι ένα γκέτο κι έχει παραβατικότητα», ξεκαθαρίζει η Μ. Βαβούλη. Αναγνωρίζει επίσης ότι «ο δήμαρχος και οι δημοτικοί σύμβουλοι πιέζονται από τους υπόλοιπους δημότες», όμως η λύση, όπως λέει, δεν βρίσκεται στις κατεδαφίσεις. «Δεν θα τους κάνουν καλύτερους αυτές οι ενέργειες. Δεν θα σταματήσει η παραβατικότητα, αλλά θα οξυνθεί. Αυτό που θα έπρεπε να γίνει είναι ο δήμος να καλέσει τους εκπροσώπους των Ρομά, τον διοικητή της αστυνομίας και να καθίσουν κάτω όλοι μαζί να λύσουν τα θέματα».
Πρόθυμη να αναλάβει την πρωτοβουλία για διεξαγωγή ειδικής συνάντησης-συζήτησης με τους αρμόδιους φορείς, «για την επίλυση του εξαιρετικά ακανθώδους αυτού προβλήματος», εμφανίζεται, από τη μεριά της, η ΕΛΛΑΝ ΠΑΣΣΕ.
«Αυτή η πρακτική ξεπερνά κάθε προηγούμενο. Ταλαίπωροι άνθρωποι, που ζουν εκεί για 25, 30 και 40 χρόνια, βρίσκονται άστεγοι μέσα στην περίοδο της πανδημίας. Ζητάμε άμεσα μια πολιτική παρέμβαση και τη διεξαγωγή εθνικού δημόσιου διαλόγου στην κατεύθυνση της κοινωνικής ένταξης» υπογραμμίζει ο Β. Πάντζος.
Πηγή: Αυγή
