Κλιματική και τουριστική κρίση

Το να μετράς μια σειρά θανάτους τουριστών που σχετίζονται με τις υψηλές θερμοκρασίες, στην έναρξη της καλοκαιρινής σεζόν μόνο σύμπτωση δεν μπορεί να είναι. Και αφού δεν είναι σύμπτωση δεν θα γινόταν να μην στραφεί το ενδιαφέρον των διεθνών ΜΜΕ στην είδηση. Μια είδηση που συνέδεε τις υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες με την άγνοια των τουριστών για τις νέες κλιματικές συνθήκες που θα αντιμετωπίσουν στην Ελλάδα και πως θα προστατευτούν. Και αυτό είτε αρέσει στους υπεύθυνους της λεγόμενης τουριστικής βιομηχανίας της χώρας είτε όχι είναι μια νέα πραγματικότητα βασισμένη σε νέα δεδομένα επάνω στα οποία θα πρέπει να προσαρμόσουν την πολιτική και την στρατηγική τους για το μέλλον αν δεν θέλουν να βρεθούν και να να μην βρεθούμε σαν χώρα απέναντι σε δυσάρεστες εξελίξεις.

Με το να εμφανίζονται στα τηλεοπτικά κανάλια οι υποτίθεται υπεύθυνοι της τουριστικής πολιτικής και να προσπερνούν με ευκολία τα δεδομένα της κλιματικής κρίσης λέγοντας ούτε λίγο ούτε πολύ “έλα μωρέ πάντα έκανε ζέστη στην Ελλάδα” και “εμάς δεν μας επηρεάζουν οι καύσωνες” όχι μόνο δεν προσφέρουν τίποτα σε μια οφειλόμενη συζήτηση αλλά επιπλέον αφήνουν μια ήδη ευαίσθητη κατάσταση να εξελιχθεί σε κάτι απρόβλεπτα επικίνδυνο. Γιατί είναι πρώτοι αυτοί που πρέπει να αντιληφθούν τα νέα κλιματικά δεδομένα ώστε η αντίληψη αυτή να μεταφερθεί σε όλους τους κρίκους της τουριστικής αλυσίδας και όλοι να προσαρμόσουν τις απαιτήσεις τους όχι μόνο βάση των όσων οι επιχειρήσεις τους μπορούν να προσφέρουν αλλά και όσα το κλίμα και το περιβάλλον επιτρέπει.

Γιατί υπερτουρισμός και κλιματική κρίση είναι δύο συστατικά που μόνο προβλήματα δίνουν όταν αναμιχθούν. Και τα αποτελέσματα αυτού του επικίνδυνου κοκτέιλ μπορούμε πλέον να τα δούμε στην Ελλάδα, όπως επίσης μπορούμε και να προβλέψουμε τι ακόμη χειρότερο μπορεί να συμβεί αν στην εξίσωση προσθέσουμε τις καλοκαιρινές πυρκαγιές αλλά και το ολοένα και διογκούμενο πρόβλημα της λειψυδρίας.