Ποδηγέτηση δημοσιογράφων, πατερναλισμός και φαλκίδευση της ενημέρωσης είναι μόνο από τα λίγα συμπεράσματα τα οποία μπορούν να αναχθούν από την ανάλυση του Ιδρύματος Friedrich Naumann για την ελευθεροτυπία στη χώρα μας.
Την φετινή κατάταξη των χωρών για την ελευθερία του Τύπου, που δημοσίευσε η οργάνωση Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα (RSF), ανέλυσε και σχολίασε το Γερμανικό Ίδρυμα Friedrich Naumann για την Ελευθερία.
Σύμφωνα με το Ίδρυμα Friedrich Naumann για την Ελευθερία, η χώρα μας, παρουσιάζει μια αμφίσημη εικόνα. Από την έναρξη της κρίσης δημόσιου χρέους το 2008, η Ελλάδα πέφτει στην κατάταξη κάθε χρόνο. Πολλοί εκδοτικοί όμιλοι έπρεπε να κλείσουν, ενώ εκατοντάδες συντάκτες και δημοσιογράφοι απολύθηκαν ως συνέπεια των μέτρων λιτότητας. Όπως, τονίζεται, η κατάσταση έχει βελτιωθεί ξανά τα τελευταία χρόνια, αν και παραμένει πρόβλημα ότι η πλειονότητα των κυρίαρχων Μέσων ανήκουν σε μεγάλες εταιρείες οι οποίες επίσης έχουν τις μεγαλύτερες ναυτιλιακές εταιρείες και τα μεγάλα ποδοσφαιρικά σωματεία.
ΕΡΤ: Λογοκρισία στους περιφερειακούς ανταποκριτές
Σύμφωνα πάντα με το άρθρο, έπειτα από την εκλογική νίκη της συντηρητικής Νέας Δημοκρατίας, ο κρατικός ραδιοτηλεοπτικός φορέας ΕΡΤ, μεταφέρθηκε απευθείας στον Πρωθυπουργό. Έκτοτε, η ΕΡΤ λογοκρίνει τους τοπικούς ανταποκριτές. Με τον νέο κανονισμό, τα δελτία πρέπει να εγκρίνονται πρώτα από τη διοίκηση.
Συνεχίζοντας, το Ίδρυμα εστιάζει στις λεκτικές και σωματικές επιθέσεις εναντίον δημοσιογράφων, οι οποίες εξακολουθούν να είναι συνηθισμένες εκθέτοντας ως παράδειγμα τον ξυλοδαρμό του δημοσιογράφου της Deutsche Welle Thomas Jacobi στα τέλη Ιανουαρίου, από ακροδεξιούς, εξηγώντας ότι ο δημοσιογράφος είχε κάνει ένα ντοκιμαντέρ για το νεοναζιστικό κόμμα «Χρυσή Αυγή» το 2016.
Τέλος, τονίζεται ότι και στη Λέσβο, πολλοί δημοσιογράφοι δέχθηκαν επιθέσεις από ακροδεξιούς εξτρεμιστές, προκειμένου να μην καλύψουν δημοσιογραφικά την προσφυγική κρίση.
Όπως φαίνεται λοιπόν, στο εξωτερικό είναι αρκετά ξεκάθαρη η εικόνα της Ελλάδας για την ελευθεροτυπία και την ενημέρωση. Στο εσωτερικό ωστόσο, τίποτα δεν αλλάζει. Οι δημοσιογράφοι φιμώνονται, δέχονται επιθέσεις και ο κυβερνητικός πατερναλισμός εξακολουθεί να αφήνει τους πολίτες στο σκοτάδι.
