Μάλλον ιστορική άγνοια προδίδει η τηλεοπτική τοποθέτηση του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Μπογδάνου για τη δολοφονία Λαμπράκη, την οποία περιγράφει ως ένα «διχαστικό» και διφορούμενο ζήτημα.
Η τοποθέτηση αυτή έρχεται ως συνέχεια της αμετροέπειας και αντίθεσης που είχε επιδείξει και την ημέρα της επετείου της δολοφονίας του βουλευτή της ΕΔΑ (22 Μαΐου) σε σχετική ανάρτηση της Επιτροπής «Ελλάδα 2021», εκφράζοντας προβληματισμούς για το αν θα πρέπει να τιμάται η συγκεκριμένη ημέρα, ως τμήμα της συλλογικής ιστορικής μνήμης.
Στις 22 Μαΐου 1963, ο Γρ. Λαμπράκης, σε ομιλία του κατήγγειλε πως υπήρχε σχέδιο δολοφονίας του. Σε λίγο, θα δεχόταν χτύπημα από λοστό, που θα τον οδηγούσε σε θάνατο 5 μέρες αργότερα.
Ο Κ. Γαβράς, 6 χρόνια μετά, σκηνοθετεί το «Ζ», με θέμα τη δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη. #Greece2021 pic.twitter.com/2XXaCK0K3B— Greece 2021 (@Greece_2021) May 22, 2020
Κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής εκπομπής, ο Κ. Μπογδάνος επανήλθε στο ζήτημα, καταδικάζοντας την απόφαση της «Επιτροπής 2021» να πραγματοποιήσει ένα μικρό αφιέρωμα στη δολοφονία του βουλευτή της ΕΔΑ.
Αξίζει να μνημονεύσουμε την αποστροφή του ιδρυτή της παράταξής του, Κ. Καραμανλή «ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;», το βράδυ της δολοφονίας Λαμπράκη, όπως επίσης την τοποθέτησή του:
«Κατά την διάρκειαν της ομιλίας του συνεκεντρώθησαν εις τον δρόμον εξτρεμιστικά στοιχεία της δεξιάς με πρόθεσιν να τον αποδοκιμάσουν. Φαίνεται ότι μεταξύ αυτών υπήρχον και μερικοί οργανωμένοι, που είχαν ως σκοπόν, όχι να δολοφονήσουν, αλλά να «στραπατσάρουν», όπως έλεγαν, τον Λαμπράκην και να δημιουργήσουν σύγχυσιν μεταξύ των κομουνιστών. Φαίνεται δε, επίσης, ότι ορισμένα αστυνομικά όργανα ηνέχθησαν τα σχέδια αυτά, πιστεύοντας ότι με τον τρόπον αυτόν εκπληρούν την αντικομμουνιστικήν αποστολήν των».
Για την ιστορία, ο Σπύρος Γκοτζαμάνης καταδικάστηκε σε 11 χρόνια κάθειρξη για θανατηφόρες σωματικές βλάβες σε βάρος του Λαμπράκη και διατάραξη της κοινής ειρήνης, ενώ ο συνεργός του Μανώλης Εμμανουηλίδης καταδικάστηκε σε 8 χρόνια.
Και στους δύο αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό του “προτέρου έντιμου βίου” και ότι δεν “ενήργησαν από ταπεινά αίτια”.
Ιστορική έχει μείνει επίσης η αγόρευση του εισαγγελέα Παύλου Δελλαπόρτα: «Σήμερα, εδώ, ένα σύμφυρμα κλεφτών, βιαστών, δοσίλογων και κάθε είδους κακοποιών, εμφανίζεται -προς εθνοκαπηλεία και ανομολόγητους ιδιοτελείς σκοπούς- ως προστάτης κοινωνικών καθεστώτων, ως φύλακας ιερών και οσίων και ως Κέρβερος του νόμου και της τάξης. Τι άλλο έπρεπε να περιμένει κανείς απ’ αυτό πλην του ότι θα εξελισσόταν σε κακοήθη νεοπλασία της κοινωνίας;»…
