«Κάποια να μοιάζει με εμάς»: Οι γυναίκες πίσω από την πρώτη μαύρη Barbie και ο αγώνας για ορατότητα (video)
Ένα νέο ντοκιμαντέρ δίνει φωνή σε όσες γυναίκες πάλεψαν για να δημιουργηθούν οι πρώτες κούκλες που δείχνουν την ομορφιά της πολυπολιτισμικότητας στον κόσμο γύρω μας
-
19.06.2024 Newsroom
H ιστορία της πρώτης μαύρης κούκλας Barbie και η σημασία της για τα μαύρα κορίτσια σε έναν κόσμο που εξακολουθεί να αμφισβητεί τη φυσική ομορφιά των μαυρών ανθρώπων και ειδικά των γυναικών, έρχεται στο φως μέσα από ένα νέο ντοκιμαντέρ.
Η ταινία είναι ένας φόρος τιμής στις μαύρες γυναίκες που υποστήριξαν και σχεδίασαν την πρώτη μαύρη κούκλα Barbie, μέσα από μια διαθεματική συζήτηση για την αναπαράσταση και την ορατότητα, ειδικά στο πλαίσιο του φεμινισμού, σύμφωνα με πληροφορίες από τον Guardian.
Η σεναριογράφος και σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ Λαγέρια Ντέιβις χρησιμοποιεί τις επιστημονικές μελέτες – ορόσημο πάνω σε μαύρα και λευκά παιδιά από τη δεκαετία του 1940, για να εξηγήσει γιατί η μαύρη Barbie έχει σημασία και πώς το να υπάρχει μόνο μια ξανθιά, γαλανομάτη Barbie, η ενσάρκωση ενός μη ρεαλιστικού προτύπου ομορφιάς λευκών, μπορεί να «ρίξει» την εικόνα που έχουν για τους εαυτούς τους τα μαύρα παιδιά.
Οι μελέτες σε παιδιά που φανέρωσαν την αλήθεια για τον ρατσισμό
Στις ΗΠΑ το 1947 επιστήμονες πραγματοποίησαν τις θρυλικές πλέον μελέτες με κούκλες, για να προσδιορίσουν πώς επηρέασε ο διαχωρισμός μαύρων – λευκών την αυτοεκτίμηση των μαύρων παιδιών.
Κατά τις μελέτες, έδωσαν σε παιδιά ηλικίας 3 έως 7 λευκές και μαύρες κούκλες που ήταν πανομοιότυπες από κάθε άποψη εκτός από το χρώμα του δέρματος.
Στη συνέχεια, ζήτησαν από τα παιδιά να αποδώσουν θετικά και αρνητικά χαρακτηριστικά στις κούκλες. Τα περισσότερα από τα παιδιά απέρριψαν τις μαύρες κούκλες, μιλώντας πολύ για την αυτοεκτίμησή τους και σοκάροντας τους δικαστές του ανώτατου δικαστηρίου των ΗΠΑ που ανέφεραν τη μελέτη στην απόφαση του δικαστηρίου του 1954 Brown κατά της Εκπαιδευτικής Επιτροπής για τον διαχωρισμό των δημόσιων σχολείων.
«Θέλουμε μια μαύρη Barbie»: Οι κρυμμένες αλήθειες των μαύρων θηλυκοτήτων
Το ντοκιμαντέρ εκτυλίσσεται μέσα από την ιστορία της θείας της σκηνοθέτιδας, που ήταν υπαλληλος της Mattel, του κολοσσού παιχνιδοποιίας που παρήγαγε την πρώτη Barbie το 1959.
Καθώς η σκηνοθέτιδα αρχίζει να συζητά με τη θεία της, μαθαίνει για την πρώτη Μαύρη Barbie και την εκπληκτική συμμετοχή της θείας της στη δημιουργία της κούκλας.
Φαίνεται πως όταν η Ρουθ Χαντλερ, συνιδρύτρια της εταιρείας και δημιουργός της Barbie, ρώτησε τους υπαλλήλους αν είχαν προτάσεις για τη βελτίωση της Mattel, η θεία της σκηνοθέτιδας απάντησε: «Θέλουμε μια μαύρη Barbie».
Χωρίς να αντιλαμβάνεται τη σημασία της πρότασης αυτής, η εταιρεία προχώρησε στη δημιουργία της πρώτης μαύρης Barbie και έγραψε ιστορία, με εκατομμύρια θηλυκότητες στον κόσμο να έχουν μεγαλύτερη ορατότητα στην κοινωνία από τις γενιές που τις μεγάλωσαν.
Όπως πολλές μαύρες γυναίκες, έτσι και η θεία της σκηνοθέτιδας φαίνεται να μειώνει τις αξιοσημείωτες δράσεις της προς την απελευθέρωση των μαύρων ανθρωπων. «Πιστεύω πως έτσι είναι να ζεις ως μαύρη γυναίκα, να κάνεις τη δουλειά αλλά να παραμένεις σχεδόν αόρατη», σχολίασε η σκηνοθέτιδα του «Black Barbie».
Το trailer του ντοκιμαντέρ «Black Barbie»