Γ. Μπουρνούς στη ROSA: Έλλειμμα στρατηγικής και υπευθυνότητας της ΝΔ στα ελληνοτουρκικά

Ο βουλευτής Λέσβου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και αναπληρωτής τομεάρχης Εξωτερικών, υπεύθυνος για τις Ευρωπαϊκές Υποθέσεις, Γιάννης Μπουρνούς, μιλά στο rosa.gr και τον Δημήτρη Ραπίδη για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, το εξοπλιστικό πρόγραμμα που ανακοίνωσε ο κ. Μητσοτάκης και τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το διάλογο Αθήνας-Άγκυρας, αλλά και τη συνολική πολιτική της ΝΔ απέναντι στην επιθετικότητα και νευρικότητα της τουρκικής κυβέρνησης.
 
Πώς βλέπετε να εξελίσσονται οι ελληνοτουρκικές σχέσεις το επόμενο διάστημα; 
Ζούμε μια περίοδο έξαρσης προκλήσεων που δεν έχουμε ξαναδεί εδώ και πολλά χρόνια και σίγουρα δεν έχουμε ξαναδεί στην εποχή Ερντογάν. Μάλιστα, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Τουρκία, το κεμαλικό CHP, ουδόλως διαφοροποιείται από την πολιτική Ερντογάν, για να μη πούμε ότι ενίοτε υπερθεματίζει. Δυστυχώς οι προκλήσεις δεν είναι μόνο φραστικές, καθώς για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας είχαμε ανεμπόδιστες έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα επί ένα μήνα. Αυτό συνιστά βαρύτατη, ιστορική, ευθύνη της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Η δική μας κυβέρνηση δεν είχε ποτέ επιτρέψει τέτοιες προκλήσεις, αλλά και δεν είχε ποτέ διακόψει την επικοινωνία σε επίπεδο κορυφής με την τουρκική ηγεσία. Κάτι που ο κ. Μητσοτάκης αρχικά εγκατέλειψε και στη συνέχεια ανέθεσε στη διπλωματική του σύμβουλο. Οι μυστικές συνεννοήσεις, τα αποτελέσματα των οποίων τα μαθαίνουμε από τουρκικές ή νατοϊκές διαρροές, είναι θλιβερή εξέλιξη. Με την Τουρκία πρέπει πάντα να κρατάμε ανοιχτή την πόρτα του διαλόγου και ο διάλογος καταρχήν να διεξάγεται από τα αρμόδια πολιτικά πρόσωπα, τον πρωθυπουργό και τον υπουργό εξωτερικών, και όχι μόνο από πληρεξούσιους.
Ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε εξοπλιστικό πρόγραμμα-μαμούθ από το βήμα της ΔΕΘ. Υπάρχει πράγματι τέτοια ανάγκη για την αμυντική θωράκιση της χώρας και ποια είναι η θέση του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία γι’ αυτό το θέμα;
Ανάγκη για αμυντική θωράκιση και, κυρίως, διατήρηση της αποτρεπτικής ισχύος των ενόπλων δυνάμεων της χώρας και μιας ισορροπίας δυνάμεων με την Τουρκία, ασφαλώς υπάρχει. Υπάρχουν και ανάγκες που πρέπει να καλυφθούν λόγω παλαίωσης κάποιων οπλικών συστημάτων που μετρούν δεκαετίες και θα χρειαστεί στα επόμενα χρόνια άλλα να αναβαθμιστούν και άλλα να αποσυρθούν και να αντικατασταθούν. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε προχωρήσει μάλιστα σε μια καίρια παρέμβαση, το πρόγραμμα αναβάθμισης των F-16, ενώ είχε φροντίσει να ολοκληρωθούν και να παραληφθούν τα πολύτιμα υποβρύχια της κλάσης Παπανικολής.
Η ένστασή μας δεν βρίσκεται στην αναγκαιότητα διατήρησης της αποτρεπτικής μας ικανότητας. Βρίσκεται στον προγραμματισμό. Τι πρέπει να αγοραστεί, πότε πρέπει να αγοραστεί, τι μας ταιριάζει καλύτερα και «κουμπώνει» με όσα ήδη έχουμε, ώστε να αυξάνει η αποτελεσματικότητα και η διάρκεια ζωής οπλικών συστημάτων, ποιες προδιαγραφές είναι οι καταλληλότερες για τις αμυντικές μας ανάγκες, καθώς και η φροντίδα για συντήρηση, αναπλήρωση υλικού και αναβαθμίσεις, είναι σοβαρότατα ζητήματα που απαιτούν μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και τεχνική προετοιμασία. Δεν αγοράζουμε κατά την παρόρμηση της στιγμής. Ας μη ξεχνάμε πως ενδεχόμενη νέα χρεοκοπία της χώρας συνιστά εξίσου σοβαρό κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια.
Χρειαζόμαστε ένα μακροπρόθεσμο σχεδιασμό που θα λαμβάνει υπόψη και τις δημοσιονομικές μας δυνατότητες, θα σέβεται τις διαδικασίες που προβλέπει ο νόμος (εκθέσεις αναγκών από τις αρμόδιες διευθύνσεις, τεκμηριωμένες αποφάσεις του συμβουλίου των αρχηγών των επιτελείων κλπ) και φυσικά θα περνάει από τη Βουλή για να συζητηθεί. Αυτό κάνουν όλες οι ανεπτυγμένες δημοκρατίες που θέλουν να λογοδοτούν στους πολίτες τους για το πώς ξοδεύουν τα χρήματά τους.
Ο Πρωθυπουργός μίλησε για συμφωνία Αθήνας-Άγκυρας για τα ελληνοτουρκικά. Γιατί δεν είναι ενήμερα τα κόμματα και η κοινωνία; Πιστεύετε ότι κάτι θέλει να κρύψει η κυβέρνηση; 
Πολύ φοβόμαστε πως η μυστικοπάθεια της κυβέρνησης εγκυμονεί δυσάρεστες εξελίξεις. Είναι φανερό πως η Άγκυρα επιδιώκει να εκμεταλλευτεί την απειρία και τις σπασμωδικές αντιδράσεις του πρωθυπουργού και να βάλει στην ατζέντα της διαπραγμάτευσης όσα περισσότερα μπορεί, αμφισβητήσεις όχι μόνο κυριαρχικών δικαιωμάτων αλλά και κυριαρχίας.
Εκτιμάτε ότι η κυβέρνηση έχει έλλειμμα στρατηγικής στα ελληνοτουρκικά; Τι θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά; 
Έλλειμμα στρατηγικής ασφαλώς και έχει, μαζί και με έλλειμμα σοβαρότητας και υπευθυνότητας. Θυμίζω τον αιφνιδιασμό της από την υπογραφή του τουρκολιβυκού συμφώνου, την αποτυχία να προσκληθεί στη διάσκεψη για τη Λιβύη, τις επίσημες επαφές με Χαφτάρ, την αδιαφορία για την πρωτοβουλία ΜED7 των ευρωπαϊκών χωρών του Νότου που ξεκίνησε από τον Αλέξη Τσίπρα, τον «τηλεοπτικό πόλεμο» στον Έβρο και τη βιαστική υπογραφή της συμφωνίας με την Αίγυπτο με σοβαρές παραχωρήσεις. Δεν είναι στρατηγική να τρέχεις πίσω από τις εξελίξεις και να διορθώνεις παραλείψεις με σπασμωδικές ενέργειες, επικοινωνιακές καταιγίδες και άρον-άρον αγορές όπλων.
Η κυβέρνηση όφειλε να κινητοποιήσει διπλωματικές εφεδρείες, να οργώσει πρωτεύουσες –ήδη από πέρσι, όταν ο Ερντογάν έκανε μεγάλα ανοίγματα στη Λιβύη που είχαν προφανή στόχο την περικύκλωσή μας–, να κάνει χρήση του βέτο στα ευρωπαϊκά όργανα για να υπάρξει ενιαία στάση της ΕΕ και να απαιτήσει κυρώσεις στην Τουρκία. Όφειλε επίσης να μην αποδεχτεί τον ρόλο του δεσμοφύλακα της Ευρώπης για τους μετανάστες, όπως μας θέλουν πολλοί από τους ευρωπαίους ομοϊδεάτες της κυβέρνησης. Ούτε να ξεκινήσει μυστικές διαπραγματεύσεις μεταξύ συμβούλων με αποδοχή ανοιχτής ατζέντας που τελικά θα οδηγήσει σε νέο κύκλο εντάσεων.