Ο Αντόνιο Λόμπο Αντούνες, ένας πολυβραβευμένος Πορτογάλος συγγραφέας του οποίου τα βιβλία έχουν εκδοθεί σε δεκάδες χώρες, βρέθηκε τη δεκαετία του 60′ στην Αγκόλα συμμετέχοντας με την ιδιότητα του στρατιωτικού γιατρού στην απέλπιδα προσπάθεια των Πορτογάλων να διατηρήσουν με πολέμους τις αποικίες που τους είχαν απομείνει στην Αφρική (προσπάθεια που είναι γνωστή και ως ‘Πορτογαλικός Αποικιακός Πόλεμος‘).
Σε μια από τις αμέτρητες εξιστορήσεις του από εκείνη την περίοδο της ζωής του ο, σχεδόν μόνιμος για ένα διάστημα προτεινόμενος από την Πορτογαλία για το Νόμπελ Λογοτεχνίας, Αντούνες διηγήθηκε την παρακάτω απίστευτη ιστορία που φαίνεται βγαλμένη από τον κινηματογράφο (όπως αυτή), αλλά δεν είναι:
“Όταν η Μπενφίκα έπαιζε κάποιον αγώνα οι στρατιώτες μας συνέδεαν το ραδιόφωνο με τα μεγάφωνα και τα έστρεφαν προς τη μεριά του δάσους. Μ’ αυτόν τον τρόπο δεν δεχόμασταν επίθεση! Τις στιγμές εκείνες ο πόλεμος σταματούσε γιατί ακόμα και στο MPLA (Λαϊκό Κίνημα για την Απελευθέρωση της Αγκόλας) άρεσε η Μπενφίκα. Ήταν τόσο αλλόκοτο γιατί δεν έβγαζε κανένα νόημα το να πολεμάς κάποιον με τον οποίο μοιράζεσαι τον ίδιο σύλλογο”.
2 Μαΐου 1962: Ο Ούγγρος προπονητής Μπέλα Γκούτμαν κρατάει το δεύτερο συνεχόμενο Κύπελλο Πρωταθλητριών που λίγο πριν είχε κατακτήσει η Μπενφίκα, νικώντας στον τελικό με 5-3 τη Ρεάλ. Μαζί του στη φωτογραφία δυο από τους μεγαλύτερους θρύλους της ομάδας, ο Εουσέμπιο και ο Μάριο Κολούνα. Και οι δυο γεννημένοι σε μια άλλη αποικία της Πορτογαλίας, την Μοζαμβίκη.
Πηγή: sobrero.gr
