Οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής έγραψαν τη δικιά τους «μαύρη σελίδα» στην ιστορία της ελληνικής δημοκρατίας. Μια ιστορία γραμμένη με αίμα, βία και μισαλλοδοξία. 

Μετά την ιστορική απόφαση του δικαστηρίου που αναγνώρισε την Χρυσή Αυγή ως εγκληματική οργάνωση, κάποια θύματα της νεοναζιστικής συμμορίας, βγήκαν και μίλησαν με θάρρος -όπως πάντα- για τις εφιαλτικές στιγμές που έζησαν από τους χρυσαγίτες. 

Κάποιοι ζουν ακόμα με τις πληγές των επιθέσεων στο σώμα τους, ενώ σε άλλους οι επιθέσεις απέβησαν μοιραίες. Μια από αυτές, ήταν και η δολοφονία του αλβανού εργάτη γης, Πετρίτ Ζίφλε. 

 

Κάθε μέρα ο 63χρονος αλβανός εργάτης γης, Πετρίτ Ζίφλε, που ζούσε και εργαζόταν στην Λευκίμμη Κέρκυρας, έφευγε από το σπίτι του στα Σπαρτερά για να πάει στη δουλειά του σε ένα διπλανό χωριό, του τα Δραγωτινά. 

Ωστόσο μια μέρα, στις 25 Νοεμβρίου του 2018, ο Πετρίτ δεν επιστρέφει ποτέ σπίτι του. 

Την επόμενη μέρα η σορός του βρίσκεται σε ένα χαντάκι, ενώ ο θάνατός του προκλήθηκε από δύο πυροβολισμούς από καραμπίνα. 

Στις 30 Νοεμβρίου η Αστυνομική Διεύθυνση Κέρκυρας συλλαμβάνει τον 44χρονο δράστη, ο οποίος ομολογεί το έγκλημα και κρίνεται προφυλακιστέος με τη σύμφωνη γνώμη εισαγγελέα και ανακριτή. 

Έγκλημα με ρατσιστικά κίνητρα 

Λίγες μέρες αργότερα καταγγελία από την Πρωτοβουλία Αγώνα και Αλληλεγγύης για τη Λευκίμμη αποκαλύπτει τα κίνητρα του δράστη. 

Σύμφωνα με την καταγγελία, ο δράστης ήταν γνωστός στους κύκλους της Χρυσής Αυγής, ενώ και υπήρξε εκλογικός αντιπρόσωπός της στις τελευταίες εκλογές στη Λευκίμμη και πολλές φορές μέλος της “συνοδείας” και του “κλιμακίου” της Χ.Α. στη Λευκίμμη. 

Την εν ψυχρώ δολοφονία του Πετρίτ Ζίλφε είχε προηγηθεί καβγάς στο καφενείο του χωριού μετά από συζήτηση για το Μακεδονικό, με τον κατ’ ομολογία δολοφόνο να βρίζει ρατσιστικά τους μετανάστες. 

Οι θαμώνες τους χωρίζουν και ο χρυσαυγίτης αποχωρεί απειλώντας τον Πετρίτ. 

Σύνθημα στα αλβανικά: «Έχουμε οργή για κάθε ρατσιστή»

Μια δίκη που δεν πήρε τη δημοσιότητα που της αναλογούσε 

Η δίκη του δολοφόνου του Πετρίτ έγινε τον περασμένο Φεβρουάριο στην Ηγουμενίτσα.  

Το τοπικό Μεικτό Ορκωτό Κακουργιοδικείο καταδίκασε τον δολοφόνο σε ισόβια κάθειρξη, χωρίς ελαφρυντικά.  

Νομικές πηγές ανέφεραν ότι το δικαστήριο, στο οποίο παραστάθηκε και κατέθεσε γιος του θύματος, απέδωσε στον δράστη τις κατηγορίες της δολοφονίας «εν ψυχρώ» και «εκ προμελέτης», χωρίς ευθείες ή έμμεσες αναφορές σε ενδεχόμενα ρατσιστικά κίνητρα. 

Η Εισαγγελία της Κέρκυρας είχε χαρακτηρίσει τη δολοφονία, κατά τις ίδιες πληροφορίες, ως έγκλημα ενδεχομένως και με «εθνικιστικό» και ρατσιστικό χαρακτήρα, μαζί με άλλα ενδεχόμενα προσωπικά κίνητρα, στα οποία ο δράστης απέδωσε την πράξη του. 

«Ο Πετρίτ μίλησε για όλους εμάς. Δεν ξεχνάμε, δεν σωπαίνουμε»

Οι κατηγορίες που αντιμετώπισε ο δράστης συνδέθηκαν, πέραν των άλλων, με ενδεχόμενη παραβίαση και του αντιρατσιστικού νόμου σχετικά με αδικήματα που τελούνται «από μίσος λόγω της φυλής, του χρώματος, της θρησκείας, των γενεαλογικών καταβολών, της εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής». 

Το ακροδεξιό σύμβολο και οι «επαγγελματίες ανθέλληνες» 

Σε βάρος του δράστη υπήρξαν καταγγελίες ότι επηρεαζόμενος από την τοπική οργάνωση της Χρυσής Αυγής έφερε τατουάζ με ακροδεξιό σύμβολο και ενίσχυε τοπικές δραστηριότητές της. 

Αρχικά αρνήθηκε οποιαδήποτε σχέση, ωστόσο αργότερα ομολόγησε τη δολοφονία, αποδίδοντάς την σε «κακή στιγμή» και προσωπικούς λόγους άσχετους με τη λογομαχία τους, ενώ αρνήθηκε ότι είχε οργανωτικές σχέσεις με τη Χρυσή Αυγή. 

Ο τότε βουλευτής της και νυν περιφερειακός σύμβουλος Ιονίων Νήσων του υποστηριζόμενου από την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, «αυτοδιοικητικού» συνδυασμού «Ελληνική Αυγή για το Ιόνιο» Ι. Αϊβατίδης είχε δηλώσει ότι ο δολοφόνος δεν ήταν «ενεργό μέλος» της και δεν είχε αναμιχθεί σε δράσεις της, αποδίδοντας τις σχετικές κατηγορίες σε… «επαγγελματίες ανθέλληνες» και σε «πανικό για την απήχηση και αποδοχή των θέσεων της Χρυσής Αυγής από την κοινωνία της Κέρκυρας». 

Ο Πετρίτ Ζιφλέ, ή ο Πέτρος, καταγόταν από το Μπεράτι Αλβανίας και ήταν ένας από τους χιλιάδες αλβανούς εποχιακούς εργάτες γης. 

Παρά την ηλικία του συνέχισε να εργάζεται στα χωράφια και διανύει χιλιόμετρα για να φτάσει στη δουλειά του με τα πόδια. 

Δούλευε στην Ελλάδα από το 1993, και μόλις στα 63 του το νήμα της ζωής του αποφασίζει να κόψει βίαια ένας ακροδεξιός. 

Δεν ήξερε πως, φεύγοντας από την πατρίδα του, θα ήταν και η τελευταία φορά που θα την έβλεπε, που θα περνούσε τα σύνορα. 

Ο Πετρίτ ήταν ακόμα ένα από τα θύματα εκείνων που το χέρι τους όπλισαν, αν όχι η ίδια η Χρυσή Αυγή, οι νεοφασίζουσες και ακροδεξιές πρακτικές της που είχαν γίνει αποδεκτές από την ελληνική κοινωνία. 

Οι πρακτικές που σκότωσαν τον Παύλο, οι ίδιες που ευθύνονται για τον θάνατο του πακιστανού εργάτη Σαχζάτ Λουκμάν.