Τις ακραίες μισθολογικές ανισότητες και την ανάγκη για ενιαία ευρωπαϊκή πολιτική για τον κατώτατο μισθό αποκαλύπτει η λίστα με τις ετήσιες απολαβές εργαζομένων με κατώτατο μισθό στην Ευρώπη για το 2020.
Όπως καθίσταται πια σαφές, τα επίπεδα των κατώτατων μισθών διαφέρουν σημαντικά μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Τελευταία στη λίστα με τις ετήσιες απολαβές τερματίζει η Βουλγαρία με 3,700 ευρώ τον χρόνο, ενώ στην κορυφή της λίστας βρίσκεται το Λουξεμβούργο με 25,700 ευρώ ετησίως.
Η Ελλάδα, μετά και την κατάργηση της αύξησης του κατώτατου μισθού για το 2020, παραμένει στα 9,096 ευρώ (δηλαδή 758 ευρώ μηνιαίως).
Σημειώνεται δε, ότι για την Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία έχει γίνει αναπροσαρμογή του ποσού του κατώτατου μισθού από 14 μήνες σε βάση 12μηνου.
Όπως φαίνεται, η συλλογική ευρωπαϊκή ευημερία δεν υφίσταται, οι ανισότητες είναι αυξημένες, ενώ οι οικονομικές επιδόσεις των Ευρωπαίων πολιτών είναι πλήρως διαφοροποιημένες.
Οι πολιτικές λιτότητας και οι προσταγές της νεοφιλελεύθερης ορθοδοξίας και στην Ευρώπη δεν έχουν μεριμνήσει ισότιμα για τους λαούς.
Με τις όλο και λιγότερο ισχυρές συλλογικές συμβάσεις και την εξασθένηση των εργατικών συνδικάτων, βλέπουμε μεγάλες ανισότητες στον ευρωπαϊκό κατώτατο μισθό. Αυτό μεταφράζεται σαφώς και με μία ανάλογη έκπτωση των παροχών προς τους πολίτες, ανάλογα με τους κατώτατους μισθούς ανά χώρα.
Η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας και η ενισχυμένη εργατική ευελιξία έχουν μειώσει τη διαπραγματευτική δύναμη των μεσαία και χαμηλά αμειβομένων εργαζομένων πανευρωπαϊκά και έτσι ίσως γεννάται η ανάγκη για ένα κοινωνικό και δημοκρατικό συμβόλαιο ή μια δυσπιστία για την πορεία της Ευρώπης συλλήβδην, ιδίως τώρα με την νέα κρίση του κορονοϊού.
Πληροφορίες από: JoDi
