Πλήρως ανοχύρωτο εξακολουθεί να είναι τι ΕΣΥ, με τα τακτικά χειρουργεία στο Ηράκλειο να σταματούν, αφού αδυνατούν να καλύψουν τις εφημερίες μετά την 21η Σεπτεμβρίου διότι δεν υπάρχει προσωπικό στον τομέα των αναισθησιολόγων.
Οι αναισθησιολόγοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και έχουν αποστείελι επίσημο έγγραφο στο οποίο αναφέρουν πως η μία αίθουσα χειρουργείου στο Βενιζέλειο κλείνει, με αποτέλεσμα το νοσοκομείο να μένει μόνο με δύο χειρουργικές αίθουσες καθημερινά.
«Το Αναισθησιολογικό έχει δηλώσει από τις αρχές Σεπτέμβρη αδυναμία κάλυψης εσωτερικών εφημεριών του για τις τελευταίες 10 μέρες του μήνα, αν μέχρι τότε δεν στελεχωθεί επαρκώς. Η διοίκηση του νοσοκομείου, ενώ γνώριζε το πρόβλημα εδώ και τουλάχιστον μία βδομάδα, δεν φρόντισε να δώσει καμία λύση», ανέφερε σε δήλωσή της η Ράνια Μπέτση, μέλος του ΔΣ της Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Ηρακλείου.
Όπως τονίζει, «στο τμήμα δεν υπάρχουν ειδικευόμενοι γιατροί, ενώ μέρος των αναγκών καλύπτεται με 3 επικουρικούς γιατρούς. Το ιατρικό προσωπικό του τμήματος δεν επαρκεί για την κάλυψη των αναγκών και αναγκάζονται συχνά σε εξαντλητικά ωράρια, με υπέρβαση του πλαφόν των εφημεριών κάθε μήνα, χωρίς να παίρνουν τα περισσότερα από τα ρεπό του δικαιούνται».
Αναλυτικά όσα δήλωσε η κα. Μπέτση:
«Η αναστολή όλων των τακτικών επεμβάσεων και άλλων δραστηριοτήτων του Αναισθησιολογικού Τμήματος του Βενιζέλειου Νοσοκομείου μετά τις 20 Σεπτέμβρη δεν έρχεται ως κεραυνός εν αιθρία. Το Αναισθησιολογικό έχει δηλώσει από τις αρχές Σεπτέμβρη αδυναμία κάλυψης εσωτερικών εφημεριών του για τις τελευταίες 10 μέρες του μήνα, αν μέχρι τότε δεν στελεχωθεί επαρκώς. Η διοίκηση του νοσοκομείου, ενώ γνώριζε το πρόβλημα εδώ και τουλάχιστον μία βδομάδα, δεν φρόντισε να δώσει καμία λύση.
Το Αναισθησιολογικό καλύπτει καθημερινά 5 χειρουργικές αίθουσες για τακτικές επεμβάσεις, πολλά έκτακτα χειρουργεία (ειδικά τις μισές μέρες μέρες του μήνα που εφημερεύει το νοσοκομείο), την αίθουσα ανάνηψης, τις ERCP, το ιατρείο πόνου (2 φορές τη βδομάδα), ενώ καθημερινά συμμετέχει στην καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ) σε όλα τα τμήματα, στην ηλεκτρική ανάταξη αρρυθμιών και στη διακομιδή βαρέως πασχόντων διασωληνωμένων ασθενών σε άλλα νοσοκομεία (σε περίπτωση ανεπάρκειας κλινών ΜΕΘ).
Στο τμήμα δεν υπάρχουν ειδικευόμενοι γιατροί, ενώ μέρος των αναγκών καλύπτεται με 3 επικουρικούς γιατρούς. Το ιατρικό προσωπικό του τμήματος δεν επαρκεί για την κάλυψη των αναγκών και αναγκάζονται συχνά σε εξαντλητικά ωράρια, με υπέρβαση του πλαφόν των εφημεριών κάθε μήνα, χωρίς να παίρνουν τα περισσότερα από τα ρεπό του δικαιούνται. Η αύξηση της εντατικοποίησης της δουλειάς επιβαρύνει την υγεία τους, ενώ εγκυμονεί και κινδύνους για την υγεία των ασθενών, αφού αυξάνεται η πιθανότητα ιατρικού λάθους λόγω κόπωσης.
Οι αναισθησιολόγοι είχαν επισημάνει εδώ και τουλάχιστον ενάμιση χρόνο το πρόβλημα της υποστελέχωσης, που έχει ως συνέπεια να αναβάλλονται τακτικά χειρουργεία και να μην λειτουργεί κάποιες μέρες η 5 η χειρουργική αίθουσα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις λίστες για χειρουργεία (που χρήζουν αναισθησιολόγο) του Βενιζελείου περιλαμβάνονται 2493 ασθενείς, με αποτέλεσμα η αναμονή να είναι πολύμηνη και να καθυστερεί η θεραπεία τους.
Την περίοδο της πανδημίας δεν έγινε καμία πρόσληψη αναισθησιολόγου στα νοσοκομεία Ηρακλείου και Ρεθύμνου (παρόλο που το 5% των ασθενών με COVID-19 χρειάστηκε νοσηλεία σε ΜΕΘ), ενώ η κρίση για τη μοναδική θέση αναισθησιολόγου που προκηρύχθηκε στο Βενιζέλειο το Φλεβάρη (μετά από 9μηνη καθυστέρηση) δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη. Αντί για μόνιμες προσλήψεις αναισθησιολόγων, η 7η ΥΠΕ έδωσε εντολή στις αρχές Σεπτέμβρη για μετακίνηση μίας επικουρικής αναισθησιολόγου από το Βενιζέλειο στο Νοσοκομείο Ρεθύμνου, όπου υπηρετούν μόνο 2 μόνιμοι αναισθησιολόγοι, επιδεινώνοντας περαιτέρω το πρόβλημα.
Το πρόβλημα επιδεινώνεται λόγω του ανεπαρκέστατου οργανισμού του Βενιζελείου, που προβλέπει μόνο 8 θέσεις αναισθησιολόγων (και μία για τη ΜΕΘ). Το 2012 έγιναν περικοπές πολλών οργανικών θέσεων, με αποτέλεσμα οι οργανισμοί των νοσοκομείων να μην ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες. Παρόλο που τα Σωματεία εργαζομένων των νοσοκομείων και οι ενώσεις νοσοκομειακών γιατρών έχουν ζητήσει επανειλημμένα τροποποίηση των οργανισμών, αυτοί δεν έχουν αλλάξει από το 2012 (με εξαίρεση του νοσοκομείου Χανίων, ο οποίος άλλαξε το 2018, αλλά εξακολουθεί να υπολείπεται σημαντικά των αναγκών). Παρόμοια προβλήματα αντιμετωπίζουν όλες οι δημόσιες δομές Υγείας λόγω των χρόνιων ελλείψεων προσωπικού. Ενώ οι κενές θέσεις νοσοκομειακών γιατρών υπερβαίνουν τις 6000 πανελλαδικά, κατά τη διάρκεια της πανδημίας έγιναν μόλις 400 περίπου προσλήψεις επικουρικών, ενώ αυξήθηκαν οι μετακινήσεις γιατρών μεταξύ τμημάτων και δομών. Γενικοί γιατροί υποχρεώνονται σε μετακίνηση από τα κέντρα υγείας στα νοσοκομεία της Κρήτης, αποδυναμώνοντας την υποβαθμισμένη πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, ενώ μετακινήσεις γίνονται και μεταξύ τμημάτων των νοσοκομείων, ώστε να καλυφθούν οι εφημερίες των μονάδων COVID.
Οι λύσεις αυτές είναι προσωρινές. Οι επικουρικοί γιατροί, ενώ καλύπτουν πάγιες ανάγκες, προσλαμβάνονται ως έκτακτο προσωπικό, που ανακυκλώνεται συνεχώς μεταξύ ανεργίας και υπερβολικής προσωρινής εργασίας, ενώ οι μετακινήσεις «κουκουλώνουν» κενά δημιουργώντας άλλα. Ως παράταξη είχαμε καταγγείλει την πολιτική που ακολουθούν κυβερνήσεις και διοικήσεις, που έχει ως συνέπεια την επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας και της κινητικότητας του προσωπικού αλλά και τη διεύρυνση των συμπράξεων του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα υγείας, ώστε να καλυφθεί το κενό της κρατικής χρηματοδότησης της υγείας.
Καλούμε όλους τους γιατρούς να συμμετέχουν στο συλλογικό αγώνα – από κοινού με τους άλλους εργαζόμενους – για ένα αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας στο επίπεδο των εξελίξεων της επιστήμης που θα καλύπτει καθολικά τις ανάγκες.
Διεκδικούμε:
- Άμεση προκήρυξη μόνιμων θέσεων αναισθησιολόγων στο Βενιζέλειο και ολοκλήρωση της πρόσληψης με ταχύτατες διαδικασίες.
- Αναμόρφωση των οργανισμών των νοσοκομείων, ώστε να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες, ξεκινώντας από την επαναφορά των οργανικών θέσεων που καταργήθηκαν το 2012 και λαμβάνοντας υπόψη τις κενές θέσεις ειδικευομένων.
- Στελέχωση όλων των δημόσιων δομών Υγείας με το απαραίτητο μόνιμο ιατρικό προσωπικό.
- Μονιμοποίηση των επικουρικών γιατρών και όλων των εργαζομένων με ελαστικές σχέσεις εργασίας.
- Να σταματήσουν οι μετακινήσεις προσωπικού μεταξύ τμημάτων και δομών υγείας.»
Πηγή: Libre
