Έπειτα από δεκαπέντε μήνες στο τιμόνι του τόπου, υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης. Δεν μπορεί ή δεν θέλει να στηρίξει την εργασία; Δεν μπορεί ή δεν θέλει να στηρίξει την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα. Δεν μπορεί να δώσει ελπίδα και όραμα στη νεολαία.
Του Κώστα Ζαχαριάδη
Για την πανδημία ο κ Μητσοτάκης δεν έκανε τίποτα για να προετοιμάσει τη χώρα για το αναμενόμενο δεύτερο κύμα της. Μίλησε για «χαραμάδες της αμέλειας των λίγων» από τις οποίες μπαίνει ο κορονοϊός αλλά δεν είπε κουβέντα για τις πόρτες που ο ίδιος και η κυβέρνησή του άφησαν ορθάνοιχτες, στον τουρισμό , στα σχολεία, στις δημόσιες συγκοινωνίες, στον στρατό, στην εκκλησία.
Δεν είπε κουβέντα για το αλλοπρόσαλλο άνοιγμα του τουρισμού χωρίς ενιαία πρωτόκολλα, για άμεσες προσλήψεις γιατρών, για επίταξη των ιδιωτικών ΜΕΘ, για συνταγογράφηση των διαγνωστικών τεστ, για τους μαζικούς εργασιακούς χώρους που ελλείψει ελέγχων έχουν γίνει φορέας υπερμετάδοσης του ιού και φυσικά για τους χώρους λατρείας υπό το φόβο του πολιτικού κόστους, δεν είπε κουβέντα για τις δημόσιες συγκοινωνίες που κάθε μέρα οι πολίτες στοιβάζονται σαν σαρδέλες για να πάνε στις δουλειές τους.
Η εντολή για αναστολή του 80% των χειρουργικών επεμβάσεων αποτελεί την πιο κυνική επιβεβαίωση πως η κυβέρνηση επί 8 μήνες δεν έκανε τίποτα για να προετοιμάσει το ΕΣΥ για το δεύτερο κύμα της πανδημίας. Πρέπει με κάθε τρόπο να αποφευχθεί το «εσωτερικό lockhdown» στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας, ιδίως σε τακτικά χειρουργεία και σε τακτικά εξωτερικά ιατρεία. Κινδυνεύουμε ο μονόπλευρος προσανατολισμός του στην πανδημία να αυξήσει τις επιπλοκές και τη θνησιμότητα από άλλα σοβαρά νοσήματα.
Οι προθέσεις της κυβέρνησης όμως φάνηκαν πριν τον κορωνοϊό . Νομοσχέδια κατά παραγγελία συμφερόντων , εχθρότητα στην προστασία των εργαζομένων, αυταρχισμός ως απάντηση στην κοινωνική διαμαρτυρία, έμφαση μόνο στην επικοινωνία, εργαλειοποίηση της πανδημίας για την παράκαμψη της διαφάνειας.
Ένοχος πάντα για την κυβέρνηση είναι κάποιος άλλος… ο ΣΥΡΙΖΑ που άφησε 37 δισ., οι νεολαίοι που δεν προσέχουν, οι βουλευτές της αντιπολίτευσης που κάνουν κριτική, οι πολίτες που στριμώχνονται στα λεωφορεία.
Τώρα τελευταία διακινείται και το σενάριο ΄΄ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τα βάζει με τον Τσιόδρα και την επιστημονική επιτροπή΄΄, και μάλιστα καλούνται -ή μάλλον εντέλλονται – και οι δημοσιογράφοι να στηρίξουν τον Τσίοδρα.
Με λίγα λόγια να εξαργυρώσει η κυβέρνηση την λαϊκή συμπάθεια στο πρόσωπο του καθηγητή και να κάνει για άλλη μία φορά αντιπολίτευση, στην αντιπολίτευση.
Αλλά δυστυχώς για την Κυβέρνηση, ούτε ο κ Τσιόδρας κυβερνά, ούτε η Αντιπολίτευση.
Οι πολιτικές αποφάσεις για την ενίσχυση ή όχι του ΕΣΥ δεν είναι του κ Τσίοδρα, η αύξηση των δρομολογίων στα ΜΜΜ δεν είναι ούτε του κ Τσίοδρα ούτε της Αντιπολίτευσης, τα 25 παιδιά ανά τάξη δεν είναι απόφαση του κ Τσίοδρα ούτε της επιστημονικής επιτροπής, βαρύνουν λοιπόν εκείνους που τις παίρνουν, τον κ Μητσοτάκη και την Κυβέρνησή του. Επίσης όποιος εμφανίζεται δημόσια πρέπει να παίρνει και τις ευθύνες επιστημονικές ή πολιτικές αυτών που υποστηρίζει.
Την ώρα που έχει χαθεί ο έλεγχος, τόσο στην υγειονομική όσο και στην οικονομική κρίση, ο κ. Μητσοτάκης ασχολείται με το να δίνει εντολές στο φιλοκυβερνητικό Τύπο για επιθέσεις στον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία και στον Αλέξη Τσίπρα προσωπικά. Όσα σκονάκια, όμως, και να στείλει ο κ. Μητσοτάκης στα Μέσα που τον λιβανίζουν, δυστυχώς – για όλους μας – οι πολίτες βιώνουν πλέον καθημερινά τις πληγές από τις δραματικές επιπτώσεις της αδράνειάς του.
Εν μέσω έξαρσης της πανδημίας, αύξησης της ανεργίας και γενικευμένης ανασφάλειας, η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει απτόητη την επίθεση στους εργαζομένους και τα δικαιώματά τους. Είναι προφανές ότι ο εργασιακός οδοστρωτήρας είναι η μόνη προεκλογική δέσμευση του κ. Μητσοτάκη που υλοποιεί με συνέπεια αυτή η κυβέρνηση. Θα μας βρει όμως αποφασιστικά απέναντι στη Βουλή και στην κοινωνία, στο πλευρό των εργαζομένων για την υπεράσπιση του μόχθου και των δικαιωμάτων τους. Το «εργασιακό νομοσχέδιο» που παρουσίασε ο υπουργός Εργασίας στο Υπουργικό Συμβούλιο αποτυπώνει την αντιμεταρρύθμιση στις εργασιακές σχέσεις θεσμοθετώντας την απορρύθμιση του συστήματος υπερωριών και την απλήρωτη υπερωριακή εργασία, την κατάφωρη επίθεση στις συνδικαλιστικές ελευθερίες και τη μεταφορά των αρμοδιοτήτων του ΣΕΠΕ στον ΟΜΕΔ, δίνοντας το τελειωτικό χτύπημα στη λειτουργία του και απαξιώνοντας τη διαδικασία επίλυσης εργατικών διαφορών εις βάρος των εργαζομένων.
Δεν υπάρχει λογοδοσία από την πολιτική ηγεσία, ούτε αίσθηση καθήκοντος. Εάν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, οι μέρες που έχουμε μπροστά μας θα είναι ακόμα χειρότερες από ό,τι τις έχουμε φανταστεί. Μπαίνουμε σε έναν σκληρό και βάρβαρο χειμώνα, οι αντικειμενικές δυσκολίες είναι προφανείς αλλά και οι κυβερνητικές ευθύνες τεράστιες. Είναι η ώρα των αξιών της δικής μας παράταξης να στηρίξουν την κοινωνία στην κρίση αλλά να χαράξουν και την προοπτική για την αναγέννηση της πατρίδας μετά την λήξη της πανδημίας.
*Ο Κώστας Ζαχαριάδης είναι βουλευτής στη Β1 εκλογική περιφέρεια Βορείου Τομέα Αθηνών.
