Χιλιάδες αναγνωρισμένοι πρόσφυγες θα βρεθούν στο δρόμο, στα πάρκα και τις πλατείες της Αθήνας το επόμενο διάστημα, καθώς η κυβέρνηση τους ωθεί σε έξωση από τις δομές φιλοξενίας και τα διαμερίσματα.
Η ενημέρωση που έχουμε από το αρμόδιο Υπουργείο και το Δήμο Αθηναίων δεν καλύπτει σε καμία περίπτωση την αγωνία και τον προβληματισμό για το που θα καταλήξουν αυτοί οι άνθρωποι, ποιας προστασίας θα τύχουν και ποια πρόνοια από την Πολιτεία θα λάβουν. Μαζί με την αποστέρηση του δικαιώματος στη στέγαση, κόβεται και η πενιχρή οικονομική βοήθεια που θα τους επέτρεπε να αναζητήσουν έστω κάποια πρόσκαιρη λύση.
Ο δε αριθμός των εξώσεων είναι ιλλιγιώδης: Πάνω από 300 εξώσεις στον Ελαιώνα, περίπου 2.500 σε δομές σε όλη την Ελλάδα κι άλλοι περίπου 7.000 σε διαμερίσματα στην ενδοχώρα, από τους οποίους περισσότεροι από 2.000 στον δήμο της Αθήνας. Τα δίκτυα αλληλεγγύης δεν μπορούν να στηρίξουν ένα τέτοιον αριθμό ανθρώπων, ειδικά τη στιγμή που δεν υπάρχει καμία μέριμνα από το κράτος και την κυβέρνηση.
Όλοι οι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες και οι αιτούντες άσυλο έχουν λάβει διεθνή προστασία, και όπως κάθε άνθρωπος έχουν δικαιώματα τα οποία οφείλει να σέβεται η εκάστοτε πολιτική ηγεσία.
Το αλαλούμ και η διαχειριστική ανεπάρκεια της ηγεσίας του Υπουργείου δεν έχουν προηγούμενο, με τις αντιπροσφυγικές και αντιμεταναστευτικές πρακτικές που ακολουθούνται από -υποτίθεται- πιο συντηρητικές και οπισθοδρομικές κυβερνήσεις στην ΕΕ να μοιάζουν παιχνιδάκι μπροστά σε αυτό που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι πρόσφυγες.
Για ακόμη μια φορά, βρισκόμαστε ενώπιον μιας κατάστασης χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Τόσο η Κομισιόν, όσο και το Ευρωκοινοβούλιο οφείλουν να κινητοποιηθούν και να ασχοληθούν σοβαρά με το ζήτημα αυτό. Η αντιπολίτευση στη χώρα πρέπει επίσης να δραστηριοποιηθεί και να αναλάβει πρωτοβουλίες, προτείνοντας λύσεις και ασκώντας πίεση στην κυβέρνηση για να προετοιμαστεί ένα βιώσιμο πλάνο για αυτούς τους ανθρώπους, που κάποιοι τους θεωρούν και τους συμπεριφέρονται με απάνθρωπο τρόπο.
