Το μίσος ακροδεξιών και εκκλησιαστικών κύκλων προς την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα και η μνήμη του Stonewall
«Οι γονείς σου είναι χωρισμένοι; Βλέπεις πορνό; Κάνεις χρήση ναρκωτικών; Ακούς ροκ μουσική; Κάνεις γιόγκα και διαλογισμό;». Αυτές είναι μερικές από τις ερωτήσεις που κάνει ένας πάστορας σε μια καθολική εκκλησία στο Σαν Χοσέ, την πρωτεύουσα της Κόστα Ρίκα, σε όσους ομοφυλόφιλους πιστούς τον πλησιάζουν για να ζητήσουν την ευλογία του και να μοιραστούν μαζί του το φόβο που νιώθουν και το bullying που δέχονται από γνωστούς και άγνωστους.
Αυτό μεταφέρει ανταποκριτής του openDemocracy που βρέθηκε στην Κόστα Ρίκα για ένα ρεπορτάζ για το ζήτημα της ομοφυλοφιλίας και με το ρόλο της εκκλησίας στη χώρα της Κεντρικής Αμερικής. Ωστόσο, τέτοια περιστατικά – τραγελαφικά όσο και επικίνδυνα – εντοπίζονται σε όλο και περισσότερες χώρες στη Λατινική Αμερική, τις ΗΠΑ, την Αφρική και την Ευρώπη.
Χριστιανικές δεξιές ομάδες προωθούν πρακτικές κατά της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας σε πολλά κράτη παγκοσμίως. Παρότι πολλές οργανώσεις έχουν κινητοποιηθεί νομικά εναντίον τους, οι ομάδες αυτές συνεχίζουν και βρίσκουν τρόπο και να κηρύττουν το μίσος και το διχασμό. Είναι μια πρακτική που αναπτύσσεται εδώ και δεκαετίες, τόσο από δεξιά και ακροδεξιά κόμματα, όσο και από ορθόδοξες, καθολικές και ευαγγελικές οργανώσεις. Ο θρησκευτικός φανατισμός και σκοταδισμός απλώνεται και πάνω από τη χώρα μας με συνέδρια περί «γονιμότητας» που στηρίζονται από κληρικούς και ακροδεξιούς πολιτευτές, αλλά και από πολιτικούς της mainstream δεξιάς.
Στις ΗΠΑ, ευαγγελικοί ιεραπόστολοι έχουν συμβάλει στην άνοδο της αντιδραστικής, ακροδεξιάς πολιτικής τονίζοντας την «επείγουσα σημασία» της θεραπείας της μετατροπής (coversion therapy) για να «ξαναγίνουν φυσιολογικοί», όπως κηρύττουν, οι ΛΟΑΤΚΙ. Ακροδεξιοί Ευρωπαίοι πολιτικοί, όπως ο Σαλβίνι και ο Μπερλουσκόνι στην Ιταλία, ο Ζεμούρ και η Λεπέν στη Γαλλία, η πολωνική κυβέρνηση, αλλά και δεκάδες ευρωβουλευτές στις Βρυξέλλες τάσσονται ανοιχτά κατά των ΛΟΑΤΚΙ, ακολουθώντας πολιτικές διακρίσεων και μίσους.
Η παγκόσμια alt-right έχει θέσει στον πυρήνα της πολιτικής της ατζέντας τις διακρίσεις κατά της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας. Και αυτή η επιλογή δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνειών, θέτοντας παράλληλα και τα όρια μεταξύ ισότητας και κοινωνικού ρατσισμού στα οποία η θέση και ο ρόλος των προοδευτικών πολιτών πρέπει να σαφής και ξεκάθαρος.
Η μνήμη του Stonewall και η ιστορία που κάνει κύκλους
Την 27η Ιουνίου του 1969 η αστυνομία πραγματοποιεί στο Stonewall, στο Greenwich Village στη Νέα Υόρκη, μία από τις συνηθισμένες επιχειρήσεις σε μαγαζιά ομοφυλόφιλων. Όμως εκείνη την ημέρα τα γεγονότα δεν θα εξελιχθούν όπως συνήθως. Οι θαμώνες αντιδρούν με οργή στην εισβολή των αστυνομικών και μερίδα ομοφυλόφιλων αρχίζει να εκτοξεύει μπουκάλια μπίρας και άλλα αντικείμενα εναντίον τους. Τα επεισόδια συνεχίζονται έξω από το μαγαζί. Πλήθος αντικειμένων εκτοξεύεται εναντίον των αστυνομικών, που ξυλοκοπούν πολλούς από τους θαμώνες και συλλαμβάνουν δεκάδες.
Ορισμένοι μέσα στο πλήθος αρχίζουν να φωνάζουν «Gay Power!». Το σύνθημα εξαπλώνεται σε όλο το Greenwich Village. Εκατοντάδες ομοφυλόφιλοι, άνδρες και γυναίκες, φτάνουν στην περιοχή κοντά στο Stonewall και συμμετέχουν στην εξέγερση. Το πλήθος δυναμώνει και οι αστυνομικές δυνάμεις ενισχύονται από την Tactical Patrol Force (TPF), μονάδα καταστολής διαδηλώσεων. Το πλήθος όμως δεν διαλύεται. Αναδιοργανώνεται σε μικρές ομάδες και εκτοξεύει αντικείμενα από διάφορα σημεία στις αστυνομικές δυνάμεις. Σταδιακά η κατάσταση εξομαλύνεται. Το επόμενο βράδυ χιλιάδες διαδηλωτές επέστρεψαν στο ίδιο σημείο και οι συγκρούσεις επαναλήφθηκαν. «Βγάλτε τη Μαφία και την αστυνομία έξω από τα μαγαζιά» έγραφαν τα φυλλάδια που μοίραζαν. Οι κινητοποιήσεις συνεχίστηκαν για πέντε ημέρες.
Το ομοφυλοφιλικό κίνημα είχε πετύχει την πρώτη του νίκη. Μετά την 27η Ιουνίου τα δεδομένα άλλαξαν οριστικά. Το θέμα των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων άρχισε να συζητείται έντονα, ενώ οι ομοφυλόφιλοι οργανώνονται και δημιουργούν το Gay Liberation Front, μία οργάνωση που θα παίξει σημαντικό ρόλο τα επόμενα χρόνια στο κίνημα. Οργανώσεις για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων δημιουργούνται και σε Καναδά, Γαλλία, Βρετανία, Γερμανία, Ολλανδία, Αυστρία και Νέα Ζηλανδία. Το Gay Pride μόλις είχε γεννηθεί με τις πρώτες παρελάσεις να πραγματοποιούνται τον Ιούλιο του 1970 στο Λος Άντζελες, το Σικάγο και τη Νέα Υόρκη και αλλού.
Η μνήμη του Stonewall παραμένει ζωντανή και αποτελεί οδηγό για τη συνέχεια: Για τη θωράκιση των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, την ισότητα και αξιοπρέπεια που σήμερα, πάνω από 50 χρόνια μετά από εκείνες τις μέρες, δοκιμάζονται και πάλι.
