To υποστελεχωμένο “Γ. Γεννηματάς” γίνεται όπως το ΕΣΥ σύστημα μιας νόσου

Εδώ και 3 περίπου βδομάδες το Γενικό Νοσοκομείο Αθήνας «Γ. Γεννηματάς» (Γενικό Κρατικό) μετατράπηκε σε νοσοκομείο αναφοράς για τον κορονοϊό.
Η απόφαση αυτή πάρθηκε εν μία νυκτί με εντολή του υπουργείου Υγείας, χωρίς φυσικά να γίνει καμία προετοιμασία για να μπορέσει να ανταποκριθεί ένα ήδη βαριά υποστελεχωμένο νοσοκομείο σε προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή, που είναι και από τα μεγαλύτερα του Λεκανοπεδίου.
Τα υποστελεχωμένα νοσοκομεία μετατρέπονται ξανά σε νοσοκομεία μιας νόσου
Με απόφαση της διοίκησης η μία Παθολογική Κλινική μετατράπηκε σε κλινική νοσηλείας επιβεβαιωμένων κρουσμάτων, αφήνοντας τις άλλες δύο Παθολογικές να επωμιστούν την υπόλοιπη λειτουργία, εφημερεύοντας κάθε 8 αντί για κάθε 12 μέρες.
Η κατάσταση για τις τρεις Παθολογικές Κλινικές ήταν ήδη από πριν τραγική, αν όχι επικίνδυνη. Γιατί όταν μια κλινική έχει κατά μέσο όρο 25 κλίνες, ενώ νοσηλεύει 70 και 80 ασθενείς, οι οποίοι φιλοξενούνται είτε σε ράντζα είτε σε οποιαδήποτε άλλη κλινική οποιουδήποτε κτιρίου του νοσοκομείου, είναι λογικό η ασφάλεια των ασθενών να πηγαίνει περίπατο, καθώς η πλειοψηφία των νοσηλευομένων βρίσκεται μακριά από τους θεράποντες ιατρούς.
Το γεγονός επομένως ότι πάνε και συγχωνεύουν τις τρεις κλινικές σε δύο, γιατί επί της ουσίας για συγχώνευση μιλάμε, γνωρίζοντας τις ελλείψεις και την επικινδυνότητα για ασθενείς και προσωπικό, είναι από τη μεριά της κυβέρνησης, του υπουργείου Υγείας και της διοίκησης έγκλημα προδιαγεγραμμένο.
Και ενώ μετράμε λίγες μόνο μέρες ως νοσοκομείο αναφοράς, το πράγμα φαίνεται ξεκάθαρα πού πάει. Μέσα σε λίγες μέρες οι 31 κλίνες που είχαν σχεδιαστεί για τα επιβεβαιωμένα κρούσματα σχεδόν γέμισαν. Μέσα σε 24 ώρες η ΜΕΘ του «Γ. Γεννηματάς», με 13 κρεβάτια, μετατράπηκε σε ΜΕΘ COVID και τα άλλα περιστατικά εκδιώχτηκαν άρον άρον σε διάφορες ΜΕΘ του ιδιωτικού κυρίως τομέα, με το «αζημίωτο» φυσικά.
Ζούμε δηλαδή και σε αυτό το νοσοκομείο τη μετατροπή του συστήματος Υγείας σε σύστημα μιας νόσου, όπως έγινε και κατά το πρώτο κύμα της πανδημίας, όπου ασθενείς που αντιμετώπιζαν άλλα προβλήματα υγείας έμειναν ξεκρέμαστοι εξαιτίας της αναστολής μιας σειράς λειτουργιών του νοσοκομείου, όπως τα εξωτερικά ιατρεία και τα τακτικά χειρουργεία.
Επιπλέον, λόγω της μεγάλης έλλειψης σε παθολόγους, τις εφημερίες καλούνται να καλύψουν συνάδελφοι από άλλες ειδικότητες, όπως ρευματολόγοι και ενδοκρινολόγοι. Ενώ, παράλληλα, το αδιανόητο και εξευτελιστικό καθεστώς των ράντζων συνεχίζεται και τα μέσα προστασίας εξακολουθούν να δίνονται με το σταγονόμετρο. Καλούμαστε να βγάλουμε εικοσιτετράωρη εφημερία με μία χειρουργική μάσκα…
Υπό το βάρος των τεράστιων ελλείψεων, υγειονομικοί και ασθενείς μένουν εκτεθειμένοι
Κάτω από το βάρος των τραγικών ελλείψεων, η κυβέρνηση με τις πράξεις της έρχεται να ακυρώσει τα ίδια τα λεγόμενά της. Η κυβέρνηση, που διατυμπάνιζε πως το δημόσιο σύστημα Υγείας έχει τάχα θωρακιστεί με τις αναγκαίες προσλήψεις (γιατί οι 402 επικουρικοί ιατροί που προσλήφθηκαν είναι για την κυβέρνηση αρκετοί, κι ας μετράμε αυτήν τη στιγμή 6.500 κενές οργανικές θέσεις ιατρών), που διά στόματος υφυπουργού Κοντοζαμάνη διαμήνυε πως κατά το πρώτο κύμα της πανδημίας προσλήφθηκαν παραπάνω ιατροί από αυτούς που χρειάστηκαν, αρνείται και σε αυτό το νοσοκομείο να βγάλει σε καραντίνα το υγειονομικό προσωπικό, γιατί θα καταρρεύσουν οι κλινικές!
Νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών, στην Καρδιολογική Κλινική, στις Παθολογικές, στη Νευρολογική, τραυματιοφορείς ήρθαν σε επαφή με κρούσματα, ωστόσο ελάχιστοι τέθηκαν σε καραντίνα, έως κανένας. Κανείς δεν γνωρίζει πότε μια κλινική αναστέλλει το έργο της, ποιοι συνάδελφοι πρέπει να βγουν σε καραντίνα, πότε και αν απολυμαίνεται ο χώρος.
Ηδη σε προσωπικό μετράμε 5 επιβεβαιωμένα κρούσματα στο δεύτερο κύμα. Η κυβέρνηση, που όλο το προηγούμενο διάστημα κουνούσε στο λαό το δάχτυλο, κλίνοντας την «ατομική ευθύνη» σε όλες τις πτώσεις, που συκοφαντούσε τη νεολαία ως βασικό υπαίτιο της διασποράς του ιού, κάνει και στα νοσοκομεία τα υγειονομικά πρωτόκολλα «λάστιχο», όπως τα έκανε και στα σχολεία, όπου στοίβαξε τους μαθητές σε 25άδες και παραπάνω ανά τάξη, στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και στους χώρους δουλειάς που στοιβάζονται οι εργαζόμενοι και ο λαός κατά δεκάδες και εκατοντάδες.
Και αναρωτιόμαστε: Οταν σε ένα χώρο λίγων τετραγωνικών μέτρων υποδέχεσαι όλα τα ύποπτα κρούσματα και τα αναγκάζεις να περιμένουν το αποτέλεσμα του τεστ για 2 ώρες και τελικά θετικοί ασθενείς συγχρωτίζονται με αρνητικούς, δεν μετατρέπεις το νοσοκομείο σε υγειονομική βόμβα; Οταν τα επιβεβαιωμένα κρούσματα περνούν από τους κοινούς διαδρόμους για να κάνουν ακτινογραφία, δεν θέτεις σε κίνδυνο τη ζωή των υπόλοιπων ασθενών και των εργαζομένων; Και επειδή το βαρέλι τους δεν έχει πάτο, επειδή αντιμετωπίζουν τους υγειονομικούς ως αριθμούς που απλά γεμίζουν βάρδιες και εφημερίες και την υγεία των ασθενών ως «κόστος», έχουν το θράσος και μετακινούν το προσωπικό που… «περισσεύει» στο «Σωτηρία».
Στις παραπάνω εξελίξεις έρχεται να προστεθεί το γεγονός ότι μια σειρά από νοσοκομεία που συνεφημέρευαν με το «Γεννηματά» εξαιρέθηκαν από το σύστημα εφημέρευσης ως νοσοκομεία αναφοράς.
Και πώς αντιμετωπίζεται η παραπάνω κατάσταση; Κρύβοντας τη σκόνη κάτω από το χαλί και προσπαθώντας να «καλυφθούν» κενά και ανεπάρκειες μετακινώντας προσωπικό από κλινική σε κλινική, χωρίς να ελέγχεται το προσωπικό με τακτικά τεστ και χωρίς να βγαίνει σε καραντίνα όταν εκτίθεται σε επαφή με κρούσματα; Εξαναγκάζοντας τους ιατρούς σε υπερεφημέρευση και το νοσηλευτικό προσωπικό σε παραπάνω βάρδιες καθιστώντας τα ρεπό είδος πολυτελείας; Εδώ και ένα μήνα, για παράδειγμα, οι ειδικευόμενοι της Β’ Παθολογικής μετράνε έκαστος 0 ρεπό!
Ας αφήσουν τα τιτιβίσματα και να ικανοποιήσουν τα κρίσιμα αιτήματα των υγειονομικών
Μας προκαλούν αγανάκτηση και ανησυχία η ανεπαρκέστατη προετοιμασία του δημόσιου συστήματος Υγείας από την κυβέρνηση για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, η σπατάλη του χρόνου που κερδήθηκε από το πρώτο κύμα με την πειθαρχία και τις θυσίες όλου του λαού.
Από την έναρξη της πανδημίας, τουλάχιστον δηλαδή εδώ και 7 μήνες, οι υγειονομικοί που είναι στην πρώτη γραμμή φωνάζουν πως οι κατεπείγουσες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, η μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, η επίταξη του ιδιωτικού τομέα τώρα, τα επαρκή μέτρα προστασίας, είναι τα μόνα επαρκή όπλα για να δώσουμε τη μάχη αυτή με αξιοπρέπεια και ασφάλεια για εμάς και τους ασθενείς. Ιατροί, νοσηλευτές και λοιποί υγειονομικοί, που αγωνίζονται διεκδικώντας ένα σύστημα Υγείας που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του λαού και τις δυνατότητες που προσφέρουν η επιστήμη και η τεχνολογία τον 21ο αιώνα, που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της δουλειάς και του αγώνα, αυτό απαιτούν μέσα από αποφάσεις δεκάδων σωματείων εργαζομένων στα νοσοκομεία και της Ομοσπονδίας Νοσοκομειακών Γιατρών.
Ας αφήσει λοιπόν η κυβέρνηση τα τιτιβίσματα περί «ετοιμότητας», τις εικονικές προσλήψεις, τη δήθεν ανάπτυξη κλινών ΜΕΘ και ας μας ακούσει μία φορά.